Karma Ölçek

Kapsayıcı bütünlükler, gündelik yaşamın ritimleri, ekonomik, ırksal, cinsel hiyerarşiler, uzaklar, yakınlar, büyükler ve küçükler kurgusal birer referans notasına göre var olur. Tarihin bazı dönemlerinde ölçeklerin kurgusallığı radikal ve kolektif biçimde deneyimlenir. Bunlar çoğunlukla türün kibrinin kırıldığı, işlerin pek de iyiye gitmediği dönemlerdir. Tıpkı içinde bulunduğumuz dönem gibi. İnsanlık dünyanın giderek küçüldüğünü çok önceden hissetmişti ama artık küçük ve büyük arasında tutarlı bir bağlantının olmadığı bir ölçek yitimini tecrübe ediyor. Ölçek öncelikle bilmeye ve anlamaya böylece ayırmaya, saymaya, biriktirmeye ve sahip olmaya yarar. Dünyanın biçimsizliğine biçim, bitimsizliğine bir baş ve son vermeyi sağlar. Sınırlar koymayı, seçmeyi ve yerleştirmeyi mümkün kılar. Zamanı ve mekanı belli bir düzene göre böler ve ritme oturtur. Siyaset dünyaya bir düzen dayatma meselesi olduğuna göre, elbette ölçeklendirme öncelikle siyasi erkin ayrıcalığıdır. Saatleri ayarlayan ya da çevrenin merkeze göre konumunu tayin eden siyasal egemenlik, gerçekte biçimsiz ve yönsüz olan yaşamın seyrini belli bir ölçeğe oturtur. Buna karşın ne kadar sanatçı, şair, müzisyen, ölçeği tutturamamış ne kadar uyumsuz varsa o kadar aksak ritim, bozuk perspektif, tutarsız ölçü vardır.

Versus Art Project’in Ezgi Bakçay küratörlüğünde düzenlediği sergi, toplumsal yapıların, bedenlerin ve mekanların, kapsamaların ve dışlamaların mutlak sayılan düzeniyle yeniden mesafelenmenin olasılığını tartışıyor. İçinden geçmekte olduğumuz bu özel dönemi de gözeterek, insan türünün dünya ile kurduğu ölçeklendirilmiş ilişkideki bozulmalara odaklanıyor.