Başarılı futbol kariyeriyle tanıdığımız Volkan Demirel bir yandan da dikkat çekici bir seçkiye sahip sanat koleksiyonuyla biliniyor. Sanatın kendisini dinlendirdiğini ve geliştirdiğini söyleyen Demirel ile son aldığı eserden koleksiyonunun ana motivasyonuna, kendisi için özel olan eser hikâyelerinden takip ettiği sanatçılara uzanan bir sohbet gerçekleştirdik.
Röportaj: Burcu Dimili
Sanata dair hatırladığınız ilk anınız nedir? Sanatla nasıl tanıştınız?
Aslında sanata dair ilk hatırladığım babamın kara kalem ile yaptığı beyaz kağıttaki portrelerdi. O zamanlar farkına varmamıştım, sanata dair ilgim büyüdükçe, babamın o zamanlar çok tutkulu bir şekilde ilgileneceğim bir alanın temellerinin attığını şu an da daha iyi anlıyorum. Geçen kızlarıma yine bu tarz bir çizim yaptığında o günleri anımsadım.
“Sanat beni dinlendiriyor, geliştiriyor”
Koleksiyonerlik serüveniniz ne zaman ve nasıl başladı?
Sanatla tanışmam bir aile dostumuzun evini ziyaretim sonrasında oldu. Daha sonra biraz araştırma ve çalışma ile benim için her geçen gün büyüyen bir ilgi ve alaka süregeldi. 2014 yılında yeni bir eve taşındık ve evi satın almamızın en büyük sebebi duvarlarındaki sanat eserleri ile heykellerdi. Benim içimdeki sanat aşkını tamamen ortaya çıkardı ve o günden sonra aslında sanat eserinin bir alanı ne kadar güzelleştirdiğini fark ettim. Sonrasında koleksiyon yapmaya başladım. Sanat beni dinlendiriyor, geliştiriyor. Örneğin bir resme bakarken her gün başka bir yorumda bulunabildiğimi fark ettim. Mesela soyut ve karanlık bir esere bakıyorsunuz, o gün moraliniz bozuk ama resmin bir yerinde, karanlıkta bir yerde bir renk yakalayabiliyorsunuz. Bu da işler ne kadar kötü gitse de o resimdeki bir aydınlığın veya rengin ufak umut veya ışık olduğunu anlatıyor gibi geliyor.
İlk aldığınız eser hangisiydi? Eserde sizi yakalayan şey neydi?
İlk aldığım eser Ekrem Yalçındağ. Eşim Zeynep, Ekrem Yalçındağ’ın İstanbul Modern’de yer alan büyük boyutlu bir işini çok beğendiğini söylemişti. O zamanlar Ekrem Abi’yle tanışmıyorduk, ben de henüz koleksiyon yapmaya başlamamıştım. Bir yıl sonra o işin küçüğünü aldım.
“Eser alırken işin anlatmak istediğinde kendimi arıyorum”
Koleksiyonerliğinizin arkasındaki ana motivasyon nedir? Koleksiyonunuzu oluştururken ve eser alırken nelere dikkat ediyorsunuz?
Eser alırken işin anlatmak istediğinde kendimi arıyorum. Çok isme veya popülerliğe bakmadan, bazen bilenmeyen birinin duvara çizdiği, ağaçtan veya bir betondan yapılmış bir sanat eseri bile gözüme hitap ediyorsa, eserde kendimden bir şey buluyorsam ilgi duyabiliyorum. Şu an için koleksiyoner miyim ya da koleksiyoner olmak için mi topluyorum bilmiyorum, öyle bir amacım yoktu.
Koleksiyonunuzda kaç eser yer alıyor? Seçkinizde hangi isimler var? Eserlerin dağılımı evin bölümlerine göre nasıl konumlanıyor? Örneğin salonunuzda, çalışma odanızda, yatak odanızda ya da çocuk odalarınızda hangi eserler yer alıyor?
Koleksiyonunda kaç eser var saydın mı dersen saymadım ama her bir eserin değeri çok büyük. Bilinen çok büyük isimler, sanatçılar, yetenekli arkadaşlar da var; belki isimlerini duymadığınız, bilmediğiniz arkadaşların, gençlerin yaptığı eserler de… Yazmak istemedim çünkü unuttuklarım olursa isimlerini hatırlamadığım için üzülürüm.
Eserlerimin çoğunu asmaya çalışıyorum çünkü eser depoda veya göz önünde olmazsa unutuyorsunuz. Eğer kendi evimde asacak imkânım yoksa ailemden yardım alıyorum ve onların evlerine asıyorum. Babamın, kardeşlerimin… Evimde astığım eserlerin ise asacağım yerdeki masa, sandalye, koltuk gibi şeylerle uyumlu olmasına çalışıyorum çünkü her şey birbirini tamamlamalı diye düşünüyorum.
Bu eserlerden sizin için özel bir hikâyesi olan varsa anlatabilir misiniz?
Ali Elmacı’nın yaptığı “Aile” portremiz var, o resim tamamen benim hayatımı anlatan bir iş oldu. Hem Ali hem ben çok beğendik, benim için belki de en değerli olan iş olmuş olabilir.
Bir de Taner Ceylan’ın bir eseri var onun da hikâyesi şöyle: Zeynep bana ilk evlendiğimizde bir Taner Ceylan resmi istediğini söylemişti. O zamanlar çok ilgim olmadığı için bu isteğini gerçekleştirmemiştim. Sonra birlikte bir Taner Ceylan eseri aldık ve kendisini tanımaktan da çok mutlu olduk.
“Belirli bir akım içerisinde değilim ama gözüme hoş gelen ve bana bir şey anlatan eserleri alıyorum”
Koleksiyonunuzu özetlemeniz gerekse nasıl anlatırdınız? Topladığınız belirli bir sanat türü var mı?
Aslında daha önce de bahsettiğim gibi öyle belirli bir akım içerisinde değilim ama gözüme hoş gelen ve bana bir şey anlatan eserleri alıyorum.
Evinizde sergilediğiniz eserlerin yerini sık sık değiştiriyor musunuz? Aldığınız eserlerle ne kadar süre birlikte yaşıyorsunuz ve ne sıklıkla ev-depo ya da odalar arası yerini değiştiriyorsunuz?
Evimdeki eserlerin yerlerini değiştirmeyi seviyorum çünkü resim kadar sergilendiği alan da resmin anlatımını veya görünüşünü değiştirebiliyor ama bunu genellikle evde yalnız kaldığım zamanlarda gerçekleştirebiliyorum.
“Eserden önce sanatçıyı tanımayı tercih ediyorum”
Koleksiyonunuzu oluştururken profesyonel destek alıyor musunuz? Ya da yakın çevrenizde görüşlerine saygı duyduğunuz, fikrini aldığınız birileri var mı?
Profesyonel destek almıyorum fakat çevremde ilgilenen ve uzun zamandır koleksiyoner olan arkadaşlarım, dostlarım var onlarla paylaşıyorum ve bazı sanatçı arkadaşlardan da fikir alıyorum. Gerçekten sanat yapan herkese saygım çok büyük. Eseri almadan onları tanımak istiyorum, müsait olurlarsa ziyaretlerine gidiyorum çünkü eserini almak istediğiniz sanatçıyı az çok tanırsanız o zaman o eser de sizin için daha değerli oluyor ve ne anlatmak istediğini de daha iyi anlayabiliyorsunuz. Eserden önce sanatçıyı tanımayı tercih ediyorum.
Satın aldığınız sanat eserlerini nereden buluyorsunuz ve hangi eserleri alacağınıza nasıl karar veriyorsunuz?
Koleksiyonumda belli bir tarzım yok ama genelde portreler ve soyut çalışmalar var. Az öncede belirttiğim gibi işin ne olduğu veya sanatçısının kim olduğu değil, benim kendimi o işin içinde bulabilmem ve yorumlayabilmem önemli benim için.
Hangi galerileri, fuarları ya da platformları takip ediyorsunuz?
Genelde İstanbul’da olan her fuarı ya da sergiyi takip etmeye, fırsat buldukça da gitmeye çalışıyorum. Ziyaretlerine gidip çok keyif aldığım galeriler de var.
Dijitalleşme koleksiyonerlik anlayışınızı değiştirdi mi? Bir eseri online mecrada görüp alım yapıyor musunuz?
Dijital hayatımızım her yerinde var hatta şu an birçoğumuz televizyondan ya da gazeteden çok sosyal mecralardan ya da internet ortamından gündemi takip etmeye ve işimizi çözmeye çalışıyoruz. Benim de son dönemlerde online müzayedelerden iş almışlığım oldu ve bir sonraki müzayedeyi de merakla bekleme hevesim arttı çünkü sakin bir zamanda eserlere bakarak incelemek keyif veriyor.
Son aldığınız eser bilgisini bizimle paylaşabilir misiniz? Bu eserde sizi yakalayan şey neydi?
Son aldığım resim Şahin Demir’in portre bir eseri, derinliği ve resme baktıkça sanki karşınızda biri var gibi hissettirmesi beni çok etkiledi.
Koleksiyonunuzu sergilediğiniz zamanlar oluyor mu, bu konuda görüşleriniz neler?
Kolesiyonumu ilk defa bu ay içinde Ekrem Yalçındağ küratörlüğünde, Artweeks Akaretler’de sergiledik. Benim için bir ilk oldu ama bu tarz bir sergi için benimle iş birliği yapılmasına da çok mutlu oldum. Doğru bir şey yaparsanız her yerde olduğu gibi karşılığını alırsınız, ben de kendi adıma gururlandım ve doğru yolda olduğumu anladım.
Okuyuculara Kolekta üzerinden yakın takibe alınacak sanatçılar önermenizi istesek hangi isimleri söylersiniz?
Ali Elmacı, Tayfun Gülnar, Meltem Sarıkaya, Eser Gündüz, Burcu Perçin, Metin Çelik, İhsan Oturmak, Serdar Acar, Şahin Demir gibi birçok isim var. Heykeller de benim için çok değerli. Ozan Ünal, Mahmut Aydın, Güler Güçlü, Yağmur Çalış, Serdar Tekebaşoğlu’nu yakından takip ediyorum. İsmini unuttuklarım olabilir, hepsi benim için çok değerli.
Son dönemde takip ettiğiniz sanatçılar kimler?
Ammon Rost, Alex Gross, Rafa Macarron, Yoshitimo Nara, Daron Mouradian gibi daha birçok isim sayabilirim.
Henüz hiç eser almamış birine ya da genç koleksiyonerlere tavsiyeleriniz ne olurdu?
Genç arkadaşlara bir tavsiyem olmasın çünkü bu bir sevgi işi, seviyorlarsa zaten sevgileri onları istedikleri yola kavuşturacaktır. İsme, işe ve popülere aldanmadan yakın gördükleri, kendilerini yakın hissettikleri işlere yönelsinler ve bunu bir yatırım olarak değil, tutku olarak düşünsünler diyebilirim.
