Bora Başkan Herhangi Yapılar

Herhangi yapılar, herhangi bir anın, herhangi bir andan ayrıcalıklı olmadığı herhangi anlarda, herhangi coğrafyalarda oluşurlar. Herhangilikleri, hangisi olduğu önemli olmayan anlamında değil, her anlığıyla, her varyasyonuyla önem arz ettiklerine atıfta bulunur. Herhangi-oluşları üst bağıntılar oluşturabilecek varyasyonlar rejimi halinde seyreder. Herhangi yapılar art arda gelen idealardır. Herhangilikleri, sıralanımları esnasında önceliği ve ayrıcalıklığı yok eder. Geniş, uzun ve derin dizimleri kendi içinde sonsuz herhangi-oluş’lardan meydana gelir.

Herhangi yapılar, sonsuz küçüklerdir. Her oluş, aynı zamanda, tekil olandan çoklu olana bir geçiştir. Tekil duyguların (afektlerin), biricikliklerinin, çoğulluklarını var ettiği bir coğrafyada her daim oluş içerisindedirler. Duygular sonsuz olasılıklı bir coğrafyada üst bağıntılar oluşturacak şekilde ilişkiye girerler. Bu ilişkiler de ilişkiye girdikleri coğrafyayı tadil etmeleri açısından uçucu ve geçicidir. Yeni coğrafyalar ve yeni bağıntılar oluşur, oluşur.

Her tekil, eşiğinde ilişkilenmeler yaşayarak eyleme kudretini gerçekleştirmek ve çoğulluğa kavuşmak ister. Tekillik, başka tekilliklerde çoğulluğunu arzular. Bu yüzden tekillikler potansiyel çoğullukturlar ve içkin bir dünyaları yoktur. Kendi tekilliklerinin potansiyel çoğulluğu içerisinde diğer tekilliklerle kurulan ilişkilenmelerle ortak alanda meydana gelebilen hareket bir süre sonra yerini sükûnete bırakır. Bu varyasyon rejimine bağlı var olma kudretinin inişli çıkışlı sürecinde hareket ve sükûnet birbirinden doğarak çizgisel olmayan bir grafik çizerler. Nedensellikleri bir diğerine dayanan hareket ve sükûnet, sonsuz küçük olan tekillikleri edimsel olarak kuşatırlar.

Herhangi yapıların formları, “durağan ve ayrıcalıklı enstantaneler” yerine, “başı ve sonu olmayan kesitler” üretir. Poz içerisinde hiyerarşi barındırırken, kesit herhangi anlardan, ayrıcalıklı olmayan durumlardan geçerek oluşur. Duygulanış (afeksiyon) kesitlerden çıkar. Formun tekilliğinden kaynaklanan çoğul-olma arzusunu sürdürür.

Çoğulluğa ancak tekil olanın içerisinde rastlanabilir. Herhangi yapılar birbirleriyle sınırdaştır. Aralarındaki eşikler aracılığı ile birbirleriyle üst bağıntılar oluşturarak kudretlerini artırırlar. Birbirleriyle iletişime geçtikleri ölçüde özgülük kazanır ve toplu- oluş’un getirdiği güçten faydalanırlar. Toplu-oluş’un duygusu bölündükçe çoğalır. Kendilerine özgü olan ile kendilerinden farklı olan arasında her daim güncellenen bir güç rejimi vardır.

Bu güncelleme ile bağlı-oluş tikel olana yeniden bağlanır. Herhangi yapılar sonsuz küçükler olarak içkinliğe sahip değildirler. Ancak birbirleriyle ilişkide bulunarak üst bağıntılar oluşturabilirler. İlişkilenme, etraflarındaki eşik aracılığı ile gerçekleşir. Bu eşikte iki yapı, kendiliklerini oluşturan ile kendilerinden farklı olan arasında üst bağıntı oluşturacak şekilde organize olur. Çoklu-oluş’a dair duygu burada üretilir. İlişkilenmeler sonrası üreyen duygular, kendi içkin dünyalarına sahip olabilmeleri için bir süre nadasa bırakılırlar. Herhangi yapılar kendilerini oluşturan sonsuz küçükleri bu bekleyişin ertesinde sonsuz olasılıklı dünyalarına dahil ederler.

Herhangi yapılar arasında bir hiyerarşi yoktur. Farklar aralarındaki farklılıkların niteliklerine göre değişimsel eşitsizliklerin rejimini üretirler. Farklar, farklı zamanlarda farklı varyasyonlar meydana getirir. Toplu-oluş bu varyasyonların aynı anda farklı alanlarda izlenebilmesini mümkün kılar. Farklılık da çokluluk içerisinde eyleme kudretinin hareketli grafiğini mümkün kılar.

Her oluş kendi metafiziksel coğrafyası dahilinde bulunan eşikten uzama açılır. Sonsuzlukta eriyen temsil, güç varyasyonlarının sonsuz ilişkilenmiş olasılıklarından oluşur. Oluş, ürettiği fark neticesinde kudretlenir. Farklı oluşlar aynı dereye akar. Aynı derelerin sonsuz farklı varyasyonları vardır. Uzama açılmanın oluşturduğu üst bağıntılar bu derelerin sürekli değişen rejimlerini belirler. Sürekli değişen rejimler sonucu duygu burada üretilir.