Francesco Albano Asefali Üzerine Dört Beş Çalışma

”Kafanın bedende bulunmama hali” olarak tanımlanan Asefali, Antik Yunan’dan günümüze dek taşıdığı metafor yükü ile Albano’nun yeni sergisi için hem bir başlangıç noktası hem de bir çerçeve işlevi görüyor. Asefali Üzerine Dört Beş Çalışma, İtalyan heykeltıraş Albano’nun dört yeni yerleştirmesi ile bir video eseri ve çizimlerine yer veriyor. Polyester, poliüretan ve parafin gibi sentetik malzemeleri kullanarak heykel ve yerleştirmelerinde bozuşmuş canlı beden temsilleri sunmasıyla tanınan Albano, bu sergisinde Türkiye’de ilk kez hareketli görüntü ile ses yerleştirmelerini heykelleri ile bir arada sunuyor. Video ve ses kullanımı ile özellikle İtalyan yönetmen Pier Paolo Pasolini’ye referans veren, çizim ve kolajları ile de kavramsal repertuvarını çokkatmanlı biçimde ifade eden Albano; tıpkı Pasolini gibi, bedenlerimizin varlık ve toplum arasındaki gelgite maruz kalışlarını ortaya çıkartıyor.

Albano, öz biçimlerini yitirmiş ve deformasyona uğramış çeşitli bedenlerden yola çıkarak; görünenin ötesindeki gerçekliğe yaklaşmaya teşebbüs ediyor. Sanatçı, en bedensel ve maddi sanatsal ifade biçimi olan heykelin, Antik Yunan’dan Modernite’ye ve Geç Kapitalizm’den Hakikat Sonrası’na türlü muhtemel dönüşümlerini ve referanslarını kucaklayarak, beden üzerinde kurulan tahakküm geleneklerini deşifre etme potansiyelini araştırıyor. Canlı bedenlere yönelik görülmez şiddet ile gizli zorbalıkların his ve düşüncelerimiz üzerindeki kalıcı etkilerini heykelleri ile açığa çıkarmaya çalışıyor.