Veskim Kimya Yönetim Kurulu Üyesi ve koleksiyoner Nikol Başoğlu’nun sanata dair ilk anıları babasının aldığı eserlere dayanıyor. Neşe ve enerji verdiğini düşündüğü eserleri bir araya getirmeye çalıştığını söyleyen Başoğlu ile koleksiyonunun dinamiklerinden son dönem alım yaptığı ve takip ettiği sanatçılara uzanan bir sohbet gerçekleştirdik.
Röportaj: Burcu Dimili / Fotoğraflar: Deniz Ezgi Sürek
Sanata dair hatırladığınız ilk anınız nedir? Sanatla nasıl tanıştınız?
Sanata dair ilk hatırladığım anım babamın Büyükada’daki evimize Mithat Şen’e ait bir seriyi (şu an 2 tanesi benim evimde) astırmasıydı. Bunlar nedir dediğimi hatırlıyorum ve cevabı kimden aldığımı çok hatırlamasam da hamile bir kadın veya böbrek resmi olduklarının kafama işlendiğini anımsıyorum. Eve gelenlere “bak bu hamile bir kadınmış görüyor musun?” diye sorup test yaptığım da aklımda. 🙂 Mithat Şen’e ait bu turuncu mor seri aile fertlerinin evine dağılmış durumda, koleksiyonun vazgeçilmez parçalarından. Ayrıca 5-6 yaşımdayken annem ve babamla, çok yağmurlu bir günde komşumuz Selda Asal’ın bir sergisine gitmiştik. Camların içinde sinekler ve paslı yaylar hatırlıyorum, çok etkilenmiştim.
Koleksiyonerlik serüveniniz ne zaman ve nasıl başladı?
Duvarıma asmaktan, evde görmekten hoşlanacağım eserler almayı çok seviyorum. Son 3-4 senedir kardeşimle bir sanatçıdan eser almaya karar verirsek ikimiz de alıyoruz. Kendimize “koleksiyoner” değil de “sanatsever” diyebilirz bence, koleksiyoner olmaya daha çok yolumuz var.
“Koleksiyonumda öncelikle neşe ve enerji verdiğini düşündüğüm eserleri bir araya getirmeye çalışıyorum”
Koleksiyonerliğinizin arkasındaki ana motivasyon nedir? Koleksiyonunuzu oluştururken ve eser alırken nelere dikkat ediyorsunuz?
Koleksiyonumda öncelikle neşe ve enerji verdiğini düşündüğüm eserleri bir araya getirmeye çalışıyorum. Sanatçı hakkında araştırma yapmayı ihmal etmiyorum ve eserin nitelikli bir kompozisyona sahip olması da benim için çok önemli.
Bu eserlerden sizin için özel bir hikâyesi olan varsa anlatabilir misiniz?
Eserlerin hepsinin özel hikâyeleri oluyor. Her ne kadar çocuklardan dolayı kırılmaması için evde tutamasam da yıllar önce arkadaşımın yönettiği Christie’s Müzayede Evi Londra’dan aldığım Picasso seramiğinin bende ayrı bir yeri vardır. Picasso seramiklerini uzun bir süredir yakından takip ediyordum, sahip olmak benim için çok özel bir his oldu. Ayrıca ilk açık artırma deneyimim olduğu için de çok heyecanlıydım.
Evinizde sergilediğiniz eserlerin yerini sık sık değiştiriyor musunuz? Aldığınız eserlerle ne kadar süre birlikte yaşıyorsunuz ve ne sıklıkla ev-depo ya da odalar arası yerini değiştiriyorsunuz?
Eserlerin yerini çok sık değiştirmiyorum, bazen annem ve kardeşimin evleri arasında beğendiğimiz eserlerin değişimlerini yapabiliyoruz.
Koleksiyonunuzu oluştururken profesyonel destek alıyor musunuz? Ya da yakın çevrenizde görüşlerine saygı duyduğunuz, fikrini aldığınız birileri var mı?
Koleksiyonumu oluştururken güvendiğim ve sanat piyasasına hâkim olan isimlerden fikir alıyorum, Aslı Hatipoğlu ve Melis Terzioğlu’na danıştığım konular oluyor. Bunun dışında bir sanat grubumuz var, orda da genelde beğendiğimiz sanatçıların dosyalarını paylaştığımız, güncel sergiler hakkında sohbetlerimiz oluyor.
Satın aldığınız sanat eserlerini nereden buluyorsunuz ve hangi eserleri alacağınıza nasıl karar veriyorsunuz? Hangi galerileri, fuarları ya da platformları takip ediyorsunuz?
Genelde birinci el piyasasından yani galerilerden almayı tercih ediyorum, aynı zamanda yurt dışı ve yurt içi fuarlarını da vaktim oldukça gezmeyi önemsiyorum. Frieze London ve Art Basel fuarlarını özellikle yakından takip ediyorum. Galeri Nev, Galerist, PG Art Gallery, Simbart Projects, Dirimart, x-ist, Rampa çalıştığım galerilerden bazıları.
Eserin ardındaki sanatçıyla tanışmak sizin için ne kadar önemli?
Eserin ardındaki sanatçıyı çok önemsiyorum. Eserin ardındaki kavramsallığı anlamak adına sanatçıyla tanışmaya, onun ağzından sergiyi dinlemeye ve sanatçının stüdyosuna gitmeye özen gösteriyorum.
Son aldığınız eser bilgisini bizimle paylaşabilir misiniz? Bu eserde sizi yakalayan şey neydi?
Son aldığım eser Simbart Projects’ten Ezgi Yakın’ın “Kesişmeler” adlı sulu boya eseri oldu. Soyut manzaralar ve doğada var olmayan imgeleri resmeden İzmirli genç sanatçının eserlerini beğeniyorum.
“Sanatı seven ve takip etmek isteyenler için ulaşım kolaylaştı”
Koleksiyonerliğe başladığınızdan beri zevkleriniz nasıl değişti? Sanat bilginiz nasıl gelişti ve güçlendi? Ayrıca o dönemden şimdiye sanat dünyasında nelerin değiştiğini düşünüyorsunuz?
Koleksiyonerliğe başladığımdan beri daha hâkim olduğumu ve deneyimlerimle beraber sanatçılar hakkında daha geniş bilgiye sahip olduğumu düşünüyorum. O zamandan bu zamana dijitalleşme arttı, online platformlar, online sanatçı ve galeri sohbetleri çoğaldı, sanatı seven ve takip etmek isteyenler için ulaşım kolaylaştı diyebilirim.
Okuyuculara Kolekta üzerinden yakın takibe alınacak sanatçılar önermenizi istesek hangi isimleri söylersiniz?
Kolekta üzerinden Güneş Terkol, Ezgi Yakın, Sinan Logie, Ayla Turan, Ayşe Wilson, Ayşegül Süter, Murat Palta ve Erinç Seymen’i takip etmelerini öneririm.
“Son dönemde genç sanatçıları takip etmeye çalışıyorum”
Son dönemde takip ettiğiniz sanatçılar kimler?
Son dönemde genç sanatçıları takip etmeye çalışıyorum. Özellikle genç ve bağımsız sanatçılara yer veren Simbart Projects’in Çukurcuma Caddesi’nde yer alan sabit mekânındaki sergilerde yeni sanatçıları öğrenme fırsatım oluyor. Mesela son sergilerindeki Furkan Öztekin dikkatimi çeken sanatçılardan biri, sanatçı Arter Araştırma Grubu’nda ve yeni bir sanatçı kitabı üzerinde çalışıyor.
Henüz hiç eser almamış birine ya da genç koleksiyonerlere tavsiyeleriniz ne olurdu?
Öncelikle neyi beğendiklerini anlamaları için çok sık sergi, fuar ve müze gezip, sorular sorup, araştırmalar yapmalarını öneririm. Aslında odaklanmak istedikleri bir konu, medium veya sanatçı belirleyebilirse oradan başlayıp deneyimleri arttıkça seçkilerini genişletebilirler.
